pondus

pondus, ĕris, n. [pendo], a weight.

I.

Lit.

A.

In gen., a weight used in a scale, Cic. Tusc. 5, 24, 69:

pondera ab Gallis allata iniqua,

Liv. 5, 48 fin.:

utuntur taleis ferreis ad certum pondus examinatis pro numo,

Caes. B. G. 5, 12; Dig. 19, 1, 32: pondera publica, Paul. ex Fest. p. 246 Müll.—

2.

In partic., the weight of a pound, a pound (very rare for the usual pondo):

dupondius a duobus ponderibus, quod unum pondus assipondium dicebatur. Id ideo, quod as erat libra pondus,

Varr. L. L. 5, § 169 Müll.:

argenti pondera quinque,

Mart. 7, 53, 12.—

B.

Transf.

1.

In abstr.

a.

Heaviness, weight of a body:

moveri gravitate et pondere,

Cic. Fat. 11, 24; 10, 22; 20, 46; id. Tusc. 1, 17, 40:

magni ponderis saxa,

Caes. B. G. 2, 29; 7, 22:

emere aliquid pondere,

by weight, Plin. 12, 7, 14, § 29; 35, 17, 57, § 197; Tac. A. 6, 26; cf.:

in his quae pondere constant,

Dig. 18, 1, 35 med.; Gai. Inst. 2, 196:

id, quod pondere continetur,

Dig. 30, 1, 47.—

b.

In plur.: pondera, balance, equipoise, equilibrium:

pendebat in aëre tellus Ponderibus librata suis,

Ov. M. 1, 13; so Luc. 1, 57; cf. Lucr. 2, 218 and 6, 574:

trans pondera (corporis) dextram Porrigere (= ultra libramentum sive aequilibrium corporis),

out of balance, Hor. Ep. 1, 6, 51; cf. Lachm. ad Lucr. II. p. 380 sq.; cf.

also: quis libravit in pondere montes et colles in staterā?

Vulg. Isa. 40, 12.—

2.

In concr.

a.

A heavy body, a weight, mass, load, burden:

in terram feruntur omnia suo nutu pondera,

Cic. Rep. 6, 17, 17:

grande auri pondus,

id. Verr. 2, 1, 17, § 45; so,

innumerabile pondus auri,

id. Sest. 43, 93:

magnum argenti pondus expositum,

Caes. B. C. 3, 96:

aeris magnum pondus,

id. ib. 3, 103; Stat. Th. 6, 648:

immania pondera baltei,

Verg. A. 10, 496:

Spartani pondera disci,

Mart. 14, 164, 1.— Poet., of the fruit of the womb, Ov. M. 9, 684; id. Am. 2, 14, 14; Prop. 4, 1, 96 (5, 1, 100); Mart. 14, 151;

of the privy parts,

Cat. 63, 5; Stat. S. 3, 4, 77.—

b.

A quantity, number, multitude (anteclass. and very rare): magnum pondus omnium artificum, Varr. ap. Non. 466, 5.—

II.

Trop.

A.

Weight, consequence, importance, consideration, influence, authority, etc. (class.; cf.

momentum): persona non qualiscumque testimonii pondus habet,

Cic. Top. 19, 73:

grave ipsius conscientiae pondus est,

id. N. D. 3, 35, 85; cf.:

(honestas) aut sola expetenda est... aut certe omni pondere gravior habenda quam reliqua omnia,

id. Off. 3, 8, 35:

id est maximi momenti et ponderis,

id. Vatin. 4, 9:

qui pondus habent,

id. Att. 11, 6, 1: habet vim in ingenio [p. 1396] et pondus in vitā, id. de Or. 2, 74, 302:

magnum pondus accessit ad tollendum dubitationem, judicium et consilium tuum,

id. Fam. 11, 29, 1:

ut is intellegat, hanc meam commendationem magnum apud te pondus habuisse,

id. ib. 13, 25; cf.:

ut is intellegat meas apud te litteras maximum pondus habuisse,

id. Fam. 12, 27; 13, 35, 2:

tuae litterae maximi sunt apud me ponderis,

id. ib. 2, 19, 2:

ejus filius eodem est apud me pondere, quo fuit ille,

id. Att. 10, 1. 1.—Of style:

omnium verborum ponderibus est utendum,

Cic. de Or. 2, 17, 72:

fabula sine pondere et arte,

Hor. A. P. 320; cf.:

nugis addere pondus,

id. Ep. 1, 19, 42.—

B.

Oppressive weight, burden ( poet. for onus):

curarum,

Luc. 9, 951; Stat. Th. 4, 39:

rerum,

Ov. Tr. 2, 237; Mart. 6, 64, 14:

tauri ruentis In Venerem tolerare pondus,

Hor. C. 2, 5, 4:

amara senectae Pondera,

Ov. M. 9, 438:

Constantius, insolentiae pondera gravius librans,

Amm. 14, 5, 1.—

C.

Weight of character, i. e. firmness, constancy ( poet. ):

nulla diu femina pondus habet,

Prop. 2, 25 (3, 20), 22:

nostri reverentia ponderis obstat,

Stat. Th. 1, 289:

hilaris, tamen cum pondere, virtus,

id. S. 2, 3, 65; cf. id. ib. 5, 3, 246.